زیبایی مو‌های طبیعی، فارغ از بلندی یا کوتاهی یا جنس آن، در سلامت مو خلاصه می‌شود. همه مو‌های طبیعی تا زمانی که آسیب ندیده باشند، زیبایند. تغذیه نامناسب، رنگ کردن مداوم و استفاده زیاد از دستگاه‌های مو خشک‌کن، به مو‌ها آسیب می‌زند. هر چه طول مو‌ها بیشتر باشد، میزان و احتمال بروز آسیب‌هایی، چون موخوره و شکستگی هم بیشتر می‌شود.
نگهداری از گیسوی بلند اغلب اوقات بسیار دشوارتر از موی کوتاه است. سوابق تاریخی نشان می‌دهد که سالم، براق و زیبا نگه داشتن مو و آرایش آن، جزو دغدغه‌های کسانی بوده است که موی بلندی داشتند، یا می‌خواستند داشته باشند.
هزاران سال پیش، زنان بسارا (بقاره) در چاد دریافتند که دانه‌های یک گیاه بومی به نام «چبه» دارای خواص قدرتمند تقویت‌کننده مو است و از آن زمان، این معجون قیمتی را برای تقویت مو‌های خود استفاده می‌کنند. آنان دریافتند که مواد موجود در دانه چبه، احتمال بروز موخوره و شکستگی مو را کاهش می‌دهد، مو‌ها را مرطوب و فوق‌العاده نرم نگه می‌دارد و باز کردن گره‌ها را آسان‌تر می‌کند. با استفاده از خواص تقویتی این ماده، زنان این قبیله در آفریقا به مو‌های بسیار بلندشان شهره شدند.
چبه چیست؟
گیاه چبه با نام علمی Croton gratissimus که با اسم کروتون اسطوقدوس هم شناخته می‌شود، درختچه‌ای آفریقایی است که در رشته‌کوه‌های چاد رشد می‌کند و به دلیل توانایی‌اش در تقویت مو معروف شده است؛ بنابراین به‌راحتی می‌توان فهمید که چرا زنان این کشور از قرن‌ها پیش آن را به‌کار می‌گیرند. این ماده در چند سال گذشته در سطح جهان نیز به طرز فزاینده‌ای محبوب شده است.
البته چبه نیز مانند دیگر محصولات زیبایی که به مصرف‌کنندگان وعده «طبیعی» بودن می‌دهند، قربانی بازار مواد تقلبی شده است و بنابراین، آشنایی با ویژگی‌های چبه واقعی اهمیت دارد.
شیوه مصرف چبه
این گیاه را معمولا آسیاب می‌کنند و سپس خمیری را که از ترکیب آن با آب، روغن‌های طبیعی و کره تهیه می‌شود، روی مو‌ها می‌مالند.
طبق سنت تاریخی، زنان بسارا در چاد دور هم جمع می‌شوند و به نوبت این خمیر مرطوب‌کننده را به رشته‌های موی یکدیگر می‌مالند و سپس مو‌ها را می‌بافند و معجون یک یا دو روز روی مو‌ها باقی می‌ماند.
بنا به سنت، چبه را دو تا سه بار در هفته روی مو‌ها می‌گذارند. اما انتخاب با شما است و می‌توانید بر اساس نیاز یا فرصت و امکانات، به هر میزان و ترتیبی که میل باشید، از آن استفاده کنید.
