فتحاله زاده هر روز با چالشهای تازهای مواجه است. میگویند وقتی قصد دارید در یک جبهه وارد جنگ شوید، برای خودتان چند هم پیمان پیدا کنید، وگرنه جنگیدن در چند جبهه، چیزی جز شکست به همراه ندارد. قصه مدیرعامل استقلال متفاوتتر از اینهاست. او نه مدیران بالادست را همراه دارد، نه هواداران را و نه بازیکنان را و نه ساپینتو را.
جبهه دیگری که مدیرعامل از دست داده، جبهه بازیکنان است. او چیزی درباره روزبه چشمی گفت که شبانه خواب را از سرش پراند تا روزبه روی خط فوتبال برتر برود و بگوید: «هرگز نگفتم اگر پولم را ندهید بازی نمیکنم ولی اینکه پولم را میخواستم، درست است.»
روزبه و بازیکنان حالا علیه مدیرعامل شدهاند. نه تنها به دلیل بعضی ادعاهایش بلکه به دلیل نپرداختن مطالباتشان. به همین دلیل اوضاع او داخل باشگاه اصلا و ابدا خوب نیست.
وعده تازه پیمانکار کمپ حجازی
شاید هر فرد دیگری جای علی فتحاله زاده بود عطای کار را به لقایش میبخشید و استقلال را ترک میکرد ولی او بار دیگر با تاکید روی این موضوع که برنامه خاصی برای جور کردن سرمایه و پول ندارد، تصمیم گرفت در باشگاه بماند. خیلیها تصور میکنند این اتفاق با رای اعضای هیات مدیره رقم خورده ولی واقعیت این است او با میل باطنی و علاقه قلبی همچنان در استقلال باقی مانده است.
فتحاله زاده هیچ راهکاری برای جور کردن پول استراماچونی ندارد ولی وعده یک پیمانکار را جدی گرفته است. این شرکت به باشگاه اعلام کرد اگر ادامه بازسازی کمپ را به آنها بدهند و در نهایت ۵۰ درصد از سند ملک را به اسمشان بزنند، حاضرند بخش عمده طلب استراماچونی را پرداخت کنند. الان این شده تنها راهکار. بخشیدن نیمی از کمپ مرحوم حجازی و جور کردن پولی که قرار نیست سرمایه استقلال باشد، بلکه پولی است که به جیب یک مربی خارجی میرود و تمام.
فتحاله زاده بدش نمیآید این پروژه عملی شود ولی سازمان خصوصیسازی و در راس آن قربانزاده موافق این موضوع نیست. کمک دولتی هم فعلا قطع شده و راهی برای تزریق پول به استقلال وجود ندارد. بنابراین یکی باید فتحاله زاده را از خواب ناجی شدن بیدار کند.
حذف استقلال از آسیا شاید و شاید تنها یک مزیت برای فوتبال ایران داشته باشد که آن، حضور پرسپولیس در لیگ قهرمانان باشد چراکه مدیریت دو باشگاه یکی است و کنفدراسیون هم از این موضوع مطلع است. بنابراین حذف آبیها، کار را برای حضور قرمزها تسریع میبخشد اما….
وضعیت قرمز پرسپولیس
اگر پرسپولیسیها این روزها خوشحالند و به باشگاه خود میبالند، کمی طمانینه به خرج دهند. مشکلات قرمزها هم مثل آتش زیر خاکستر است. شاید طوری شعلهور شود که مثل استقلال، دامن هر مدیر و فردی را بگیرد. باشگاه پرسپولیس هر چند روی پول بورس به درستی برنامهریزی کرده اما برای تامین هزینههای جاری خود مجبور شده چند برابر استقلال وام بگیرد. وامهایی که اقساط آن سنگین است و اگر باشگاه نتواند این اقساط را بپردازد به بحران میرسد. همین حالا آنها نتوانستهاند مثل استقلال طلب عقب مانده بازیکنان و کادر فنی خود را بدهند. از طرفی رفتن به آسیا فقط در گرو حل مشکلات مالی نیست، بلکه استانداردهایی دیگر هم میخواهد که پرسپولیس هم مثل استقلال، خیلی از آنها را ندارد. بنابراین قرمزها از حذف استقلال خیلی خوشحال نباشند چراکه ممکن است دقیقا اتفاقی مشابه برای خودشان رخ دهد.